مگسی را کشتم
نه به این جرم که حیوان پلیدی ست، بد است
و نه چون نسبت سودش به ضرر یک به صد است
طفل معصوم به دور سر من می چرخید
به خیالش قندم
یا که چون اغذیه ی مشهورش
تا به این حد گندم!
ای دوصد نور به قبرش بارد
مگس خوبی بود ...
من به این جرم که از یاد تو بیرونم کرد،
مگسی را کشتم! ...
زنده یاد حسین پناهی
اهل همین کوچه بن بست کناری
که تو از پنجره اش پای به قلب من دیوانه نهادی
توکجا؟کوچه کجا؟پنجره باز کجا؟
من کجا؟عشق کجا؟طاقت آغاز کجا؟
تو به لبخند و نگاهی
من دلداده به آهی
بنشستیم
تو در قلب و
من خسته به چاهی
گنه از کیست؟
از آن پنجره باز؟
از آن لحظه آغاز؟
از آن چشم گنه کار؟
از آن لحظه دیدار؟
کاش میشد گنه پنجره و لحظه و چشمت،
همه بر دوش بگیرم
جای آن یک شب مهتاب،
تو را تنگ در آغوش بگیرم.
رحمان نصر اصفهانی
