یک وقتهایی فکر میکنم مرد بودن چقدر میتواند غمگین باشد. هیچ کس از دنیای مردانه نمیگوید. هیچ کس از حقوق مردان دفاع نمیکند. هیچ انجمنی با پسوند «... مردان» خاص نمیشود.
مردها نمادی مثل رنگ صورتی ندارند. این روزها همه یک بلندگو دست گرفته اند و از حقوق و دردها و دنیای زنان میگویند.
در حالی که حق و درد و دنیای هر زنی یکی از همین مردها است. یکی از همین مردهایی که دوستمان دارند.
وقتی میخواهند حرف خاصی بزنند هول میشوند. حتی همان مردهایی که دوستمان داشتند ولی رفتند...
یکی از همین مردهای همیشه خسته. از همین هایی که از 18 سالگی دویدن را شروع میکنند. و مدام باید عقب باشند.
مدام باید حرص رسیدن به چیزی را بخورند. سربازی، کار، در آمد، تحصیل...
همه از مردها همه توقعی دارند. باید تحصیل کرده باشند. پولدار، خوشتیپ، قد بلند، خوش اخلاق، قوی... و خدا نکند یکی از اینها نباشند...
ما هم برای خودمان خوشیم!
مثلا از مردی که صبح تا شب دارد برای درآمد بیشتر برای فراهم کردن یک زندگی خوب برای ما که عشقشان باشیم به قولی سگ دو میزند، توقع داریم که شبش بیاید زیر پنجره مان ویالون بزند و از مردی که زیر پنجره مان ویالون میزند توقع داریم که عضو ارشد هیات مدیره ی شرکت واردات رادیاتور باشد.
توقع داریم همزمان دوستمان داشته باشند، زندگی مان را تامین کنند، صبور باشند و دلداریمان بدهند،
خوب کار کنند و همیشه بوی خوب بدهند و زود به زود سلمانی بروند و غذاهای بد مزه ما را با اشتیاق بخورند .
و با ما مهمانی هایی که دوست داریم بیایند و هر کسی را که ما دوست داریم دوست داشته باشند.
و دوست های دوران مجردیشان را فراموش کنند و نان استاپ توی جمع، قربان صدقه مان بروند،
و هیچ زن زیباتری را اصلأ نبینند و حتی یک نخ هم سیگار نکشند!
مردها دنیای غمگین صبورانه ای دارند.
بیایید قبول کنیم. مردها صبرشان از ما بیشتر است. وقتهایی که داد میزنند وقتهایی هم که توی خیابان دست به یقه میشوند، وقتهایی که چکشان پاس نمیشود، وقتهایی که جواب اس ام اس شب به خیر را نمیدهند،
وقتهایی که عرق کرده اند، وقتهایی که کفششان کثیف است. تمام این وقتها خسته اند و کمی غمگین.
و ما موجودات کوچک شگفت انگیز غرغروی بی طاقت را هم، دوست دارند.
دوستمان دارند و ما همیشه فکر میکنیم که نکند من را برای خودم نمیخواهد برای زیبایی ام میخواهد،
نکند من را برای شبهایش میخواهد؟ نکند من را برای چال روی لپم میخواهد؟
در حالی که دوستمان دارند؛ ساده و منطقی...
مردها همه دنیایشان همین طوری است. ساده و منطقی...
درست بر عکس دنیای ما.
بیایید بس کنیم.
بیایید میکرفون ها و تابلوهای اعتراضیمان را کنار بگذاریم.
من فکر میکنم مردها، واقعأ مردها،
آنقدرها که داریم نشان میدهیم، بد نیستند.
مردها احتمالأ دلشان زنی میخواهد که کنارش آرامش داشته باشند. فقط همین.
کمی آرامش در ازای همه فشارها و استرس هایی که برای خوشبخت کردن ما تحمل میکنند.
کمی آرامش در ازای قصر رویایی که ما طلب میکنیم...
بر خلاف زندگی پر دغدغه ای که دارند، تعریف مردها از خوشبختی خیلی ساده است.
میم مثل مرد ...
سلامتی همه مردای با معرفت...
