چه خوب میشد که اگر از هم دلخوریم
تلفن را برداریم و زنگ
بزنیم به مشترک مورد نظر
بگوییم؛بیا با هم حرف بزنیم
ساعتش مهم نیست؛هروقت که تو بخواهی
بعد بنشینیم روبروی هم
سنگ هایمان را وا بکنیم
و او از گله هایش بگوید
و من هم از شکایت هایم
رودربایستی و خجالت را بگذاریم کنار و حقیقت را بگوییم
شاید تصوراتی که من از حرف های او داشتم چیز ساده ای باشد
که در ذهن من خیلی بزرگ شده بوده
شاید رفتاری که او از من دیده تعبیرش چیز بدی نبوده
و او برداشت مثبتی در تصوراتش نداشته است
حداقل خوبی اش اینست که از حرف های تلنبار شده غمباد نمیگیریم
انقدر جمع نمیشود تا روزی از انباشته شدن بترکد و فریاد براورد
حرف ها را باید زد حتی اگر تلخ و غیر قابل تحمل باشد
بهتر از انست که کسی باشد این وسط که به قول معروف مدام موش بدواند
و خبرها را با برداشت های ذهن کوچکش به دیگری منتقل دهد
باور کن
حرف ها را باید گفت؛باید گفته شود انچه که باعث رنج و تیرگی ست
باید دلخوری ها را رها کنیم
حتی اگر اخرش؛به سرانجامی خوش نرسد خوبیش اینست
که دیگر نگران ناگفتنی هایت نیستی
