تو کماکان با شگستگیهای دلت ....... ساده باش ......

آ

آدمها را ببین ..

آنها را دریاب ..

دوستشان داشته باش و ساده ی ساده عشق بورز ...

ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﭼﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻋﺰﯾﺰﺗﺮﻧﺪ !

ﭼﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﻭﺳﺘﻨﺪ ...

یا حتی مغرضانت ؛ 

ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﺑﺴﺎﺯ ...

ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﯼ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻮﺩ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ...

ﺩﺭ ﮐﻨﺞ ﻗﻠﺒﺸﺎﻥ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺎﺷﺪ ...

ﺗﺎ ﻫﺮ اﺯﮔﺎﻫﯽ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ ﮐﺎﺵ ﺑﻮﺩ !

ﻫﺮ اﺯﮔﺎﻫﯽ ﺩﺳﺖ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﺎﺷﯽ !

ﻫﺮ اﺯﮔﺎﻫﯽ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺷﻮﻧﺪ ....

دنبالت بگردند ، هوایت کنند ..

ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ

همین آدمیانند که میشکنندت به راحتی و

 ویرانت میکنند زیر بار حرفهابشان ...

ﻭﻟﯽ ...

ﺗﻮ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺵ 

ساده و صمیمی 

راست و پر انرژی 

با دلی بسمت و وسعت دریا ...

ﺣﺘﯽ ﺑﺎ آﻧﮑس که ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺪ ﮐﺮﺩ !

ﺭﻭﺯﯼ همه درکت میکنند

حضور بی غل و غش ات را  روزی میفهمند که 

......ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﮐﻢ ﻧﺒﻮﺩه  ....

تو کماکان با شگستگیهای دلت   .......  ساده باش .....