سکوت کن....
سکوت کن..!
هنگامیکه نمیدانی چه بگویی، چه پاسخ دهی و یا چطور
بگویی, فقط سکوت کن!
گاهی نگفتن شیرین تر از گفتنِ سخنانِ آشفته است که در لحظه تو را سبک میکند...در آن لحظه سکوت کن.
یک وقتهایی سعی کن چشمانت را ببندی بر حرفهای نیش دار، سکوت کنی و به زبانت اجازه دهی سکوت را تمرین کند...
آن روزها که نفهمیدی چه شد و از کجا بر سرت آوارِ مصیبت آمد، کسی را مقصر نکن, سکوت کن تا دلیلِ اصلی را، در آرامش بیابی!
دقیقه هایی که حسِ انفجار در سلولهایت تو را از درون میخورد, سکوت را تجربه کن,که ذهنت با آرامش با قلبت مشورت کند و تصمیمى درست بگیرد.
یک وقت هایى "سکوت" پاسخِ همه ى دردهاست...
با سکوتت دنیایى از حرف ها را در چشمانت ب نظاره بگذار . گاهى خیلى حرف ها باید نگفته باقى بماند .
و به خود گوشزد کن گاهى کلمات مجروح میکنند تن نحیف رابطه ها را ....
سکوت
و سکوت
و سکوت
و دیگر هیچ........
