نمی دانم من و تو عوام هستیم یا نیستیم؟.
عوام نمی داند خشونت پنهان چیست،
نمی داند امنیت نرم چیست،
نمی داند تلویزیون چیست
مدرسه، معلم، دانشگاه چیستند،
عوام برای تماشای اعدام می رود،
ضرب و شتم افراد در خیابان بدست پلیس را می پسندد،
همانطور که در صف اعدام می ایستد، در صف شیر و نان هم می ایستد،
عوام ، گدا؛ بیمار؛ تن فروش، خود فروش؛ معتاد؛ را نمی بیند چون نمی داند چیستند،
این عوام امروزه بیشتر از هر چیز در حال تولید است،
به گفته کارشناسان در ده سال اخیر در دانشگاه های ایران بیشتر از چند صد سال عوام باسواد تولید شده اند.
فهم و تحلیل و نگرش به وسیله دانشگاه ها به سواد ساندویچی تبدیل شد، این سواد طاقت خواندن ندارد؛ در فضای مجازی حتی چند سطرنوشته را نمی خواند؛ از همان خط اول دیگر ادامه نمی دهد؛ خود به خود مطالب و عکس و فیلم را بدون انکه خود خوانده باشد و یا فهمیده باشد برای دیگران می فرستد
بدون هیچ زحمتی لیسانس و ارشد و دکتر میشود،
عوام هر روز چند جوک را که سرشار از توهین هستند به دوستان می فرستد،
میزان هزینه تولید عوام در برخی کشورهای از هر هزینه ای دیگر، مانند هزینه اموزش و پرورش و بهداشت بیشتر است؛
نمی دانم من و تو عوام هستیم یا نیستیم؟
